Google Assistant | Η ηλιθιοποίηση του πλανήτη μόλις ξεκίνησε...

Στο event της Google στο οποίο η εταιρία μας παρουσίασε μεταξύ άλλων και το νέο Pixel 2 smartphone, έγινε αρκετά σαφές ότι η Google έχει κάνει στροφή στην τεχνητή νοημοσύνη (AI). Σε όλα της τα προϊόντα μπορείς πλέον να καλέσεις τον Google Assistant για να σου δώσει κάθε μορφής απάντηση, να σου υπενθυμίσει τι έχεις να κάνεις μέσα στη μέρα και να ανάψει τα φώτα στο σπίτι σου. Πολύ ωραία όλα αυτά από άποψη εξέλιξης, το πρόβλημα όμως είναι ότι αρχίζουμε να εξαρτόμαστε υπερβολικά από την τεχνολογία και η επόμενη γενιά κινδυνεύει να σταματήσει να... σκέφτεται!

Είμαι γενικά πωρωμένος με την τεχνολογία και "πεθαίνω" να δοκιμάσω οτιδήποτε καινούριο κυκλοφορεί. Ήθελα πολύ λοιπόν να μας μεταφράσει η Google τον Assistant της στα ελληνικά για να τον χρησιμοποιήσω, μέχρι που σε αυτή την παρουσίαση είδα το βίντεο με τα παιδάκια. Στο συγκεκριμένο βίντεο λοιπόν μας έδειξαν πώς το Google Home βοήθησε μια παρέα παιδιών να περάσει ένα ευχάριστο απόγευμα, παίζοντας παιχνίδια και μουσικές. Όλα φυσικά ήταν ευχάριστα και τα παιδάκια γελούσαν, αλλά δεν μπορείς να προσπεράσεις το γεγονός ότι ξόδεψαν ένα ολόκληρο απόγευμα μιλώντας σε ένα ρομπότ! Σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα βίντεο που μας έδειξαν για το πώς το χρησιμοποιούν και οι ενήλικες, έφτασα τελικά στο συμπέρασμα να πιστεύω πως...

...όσο τα smartphone γίνονται εξυπνότερα, τόσο πιο ηλίθιοι γινόμαστε εμείς!

Είχαμε κάνει μια αναφορά και στο άρθρο για τον εθισμό και την κατάθλιψη, σχετικά με το πόσο εύκολη έχει κάνει τη ζωή μας ένα smartphone. Τόσο εύκολη που όλα γίνονται πλέον αυτόματα, χωρίς να σηκωθούμε από τον καναπέ, χωρίς να προσπαθήσουμε ιδιαίτερα, με αποτέλεσμα στην πρώτη δυσκολία τα παρατάμε αμέσως. Οι σημερινοί τριανταπεντάρηδες, που δε μεγάλωσαν με το smartphone στα χέρια, μπορούν ακόμη να δράσουν και χωρίς αυτό, τι γίνεται όμως με τα παιδάκια που μαθαίνουν από μικρά σε ευκολίες όπως ο Google Assistant;

Διαφήμιση

Διαφήμιση

Μια ματιά στην επόμενη δεκαετία

Βλέποντας ήδη το χάσμα γενεών των σημερινών εικοσάρηδων με τους σαραντάρηδες, δεν μπορώ να φανταστώ ένα ευοίωνο μέλλον για τα μικρά παιδιά που γεννήθηκαν από το 2010 και μετά. Μπορεί η κάθε γενιά να θεωρείται εξυπνότερη από την προηγούμενη, λόγω καλύτερης εκπαίδευσης και της ευκολίας πρόσβασης στην πληροφορία μέσω του ίντερνετ, αλλά πρέπει να το καλλιεργήσεις κιόλας για να γίνεις πραγματικά έξυπνος. Εκτός από την εξυπνάδα πρέπει να είσαι θαρραλέος, να έχεις αυτοπεποίθηση και να μη φοβάσαι την αποτυχία και την απόρριψη, αν θέλεις να πετύχεις στη ζωή σου. Δυστυχώς όμως πολλοί νέοι δε διαθέτουν πια αυτά τα χαρακτηριστικά, τα οποία οι παλιοί θα σου πουν ότι μαθαίνονται στην πιάτσα.

Όταν λοιπόν τα παιδιά μας μεγαλώνουν σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον, όπου υπάρχει πάντα ένας βοηθός για να τους λύσει το πρόβλημα, δεν πρόκειται να κάτσουν να σκεφτούν από μόνα τους. Λογικό είναι λοιπόν πως όταν ο βοηθός αυτός δε θα μπορεί να τους εξυπηρετήσει, προτιμότερος θα είναι ο εύκολος δρόμος της παραίτησης, παρά ο δύσκολος της προσπάθειας για την εύρεση λύσης. Το χειρότερο όμως είναι ότι δημιουργείται μία γενιά χωρίς κριτική σκέψη, την οποία θα στείλουμε να δουλέψει σε ένα περιβάλλον όπου κάνουν κουμάντο αυτοί που την έχουν, γιατί απλά μεγάλωσαν χωρίς ευκολίες.

Ύστερα το θέμα είναι και ιατρικό. Αν διαβάσεις λίγο για τη νόσο του Alzheimer, θα δεις ότι ένας από τους τρόπους πρόληψης είναι να "γυμνάζουμε το μυαλό μας". Αυτό γίνεται λύνοντας προβλήματα, σκεπτόμενοι εναλλακτικές για καθημερινά θέματα και κυρίως απομνημονεύοντας πράγματα. Η γενιά του Google Assistant λοιπόν η οποία θα τον ρωτάει για όλα τα θέματα ή θα του έχει αναθέσει να της υπενθυμίζει τα πάντα, είναι λογικό να κινδυνεύει στο μέλλον και από τη συγκεκριμένη ασθένεια.

Είναι μακρινά όλα αυτά;

Αν νομίζετε ότι όλα αυτά είναι ένα μακρινό σενάριο, κάνετε λάθος. Ήδη κυκλοφορεί ανάμεσά μας η γενιά του Facebook, μία μερίδα της οποίας λέει την άποψή της χωρίς επιχειρήματα και στην πρώτη αντιπαράθεση βρίζει τους πάντες, κρυμμένη πίσω από την ανωνυμία του ίντερνετ. Σκεφτείτε τι θα γίνει με την επόμενη που να κάνει οτιδήποτε γιατί πολύ απλά θα τα έχουν όλα λυμένα και μόλις παρουσιαστεί το πρώτο σοβαρό πρόβλημα, θα αρχίσουν οι κρίσεις πανικού και τα νοσοκομεία.

Φυσικά δε φταίει μόνο το Assistant, που είναι απλά μια υπηρεσία στο κάτω κάτω, αλλά εγώ κι εσύ που ανυπομονούμε να το βάλουμε στη ζωή μας, για να τα κάνουμε όλα εύκολα. Ευτυχώς δηλαδή που δεν έχει μεταφραστεί ακόμα στα ελληνικά! Για να είμαστε όμως δίκαιοι η υπηρεσία είναι εντυπωσιακή και μπορεί όντως να διευκολύνει τη ζωή μας, αρκεί να τη χρησιμοποιήσουμε με φειδώ χωρίς να εξαρτόμαστε από αυτή. Εσύ λοιπόν που διαβάζεις ακόμη, σίγουρα το καταλαβαίνεις. Τι γίνεται όμως με το επτάχρονο παιδί σου;

Να θυμάστε πάντα ότι ποτέ δε φταίει το όπλο, αλλά ο χειριστής του. Όλα με μέτρο λοιπόν!